Rond 1550 werd ’s-Hertogenbosch getroffen door een aantal epidemieën. Door de gevolgen van de pest moesten veel kinderen opgroeien zonder ouders en overige familieleden. Frans van Uden, een rooms-katholieke priester uit de Bossche elite, trok zich hun lot erg aan. Hij besloot een weeshuis op te richten en kreeg daar in 1561 toestemming voor. In zijn testament liet hij opnemen dat een deel van het geld dat hij naliet besteed moest worden aan ‘de arme kynderkens’. Een van zijn bezittingen, het weeshuis aan de Parade tegenover de Sint-Janskathedraal, is nog steeds eigendom van de stichting.

In 1629 werd Den Bosch ingenomen door Frederik Hendrik en kwam de nalatenschap van Frans van Uden in Protestantse handen: voortaan werden de weeskinderen protestants opgevoed. Er kwamen bezittingen bij, zoals andere panden aan de Parade en woningen in de Triniteitsstraat. Ook kreeg de stichting pachtgronden en -boerderijen in de polder van de omgeving Lith-Oss in bezit. Met de opbrengsten vanuit huur en pacht was het weeshuis eeuwenlang in bedrijf: pas in 1930 werd het gesloten. Maar de stichting bleef voortbestaan.

Stichting Frans van Uden biedt inmiddels meer dan 450 jaar perspectief aan kansarme kinderen en jongeren in ’s-Hertogenbosch en omgeving. Met de inkomsten vanuit onze eigendommen dragen we bij aan hun ontwikkeling door sociaal-maatschappelijke projecten, onderwijs, cultuur en recreatie te ondersteunen voor alle kinderen en jongeren binnen onze doelgroep, ongeacht hun geloof.

Voor meer informatie over de priester Frans van Uden, zie publicatie in de Bossche encyclopedie.